بدون سلبریتی هم می توان موفق بود
برنامه بگو بخند اینروزها به عنوان یکی از پرمخاطب ترین برنامه های تلویزیونی از شبکه نسیم پخش می شود و بخش به خش این برنامه هم از سوی مخاطبان در شبکه های مجازی در حال بازنشر است.
اما دلیل این استقبال را می توان در بدعت جدید برنامه بگو و بخند جست وجو کرد.
بگو بخند به جای هزینه های چند میلیاردی و دعوت از سلبریتی ها برای آنکه بیایند و جلوی دوربین از خاطرات تکراری خود سخن بگویند روی جوانان سرمایه گذاری کرده و با شناسایی استعداد های برتر به خوبی توانسته اوقات خوشی را رقم بزند.
نمونه بارز این اقدام در انتخاب تیم های نمایشی از استعدادهای جوان است که در برنامه شب یلدای بگو و بخند شاهد آن بودیم
ترکیب های دونفره جذاب از ویژگی های بگو و بخند در فصل سوم است که به دور از عبور ز خطوط قرمز اخلاقی، موارد اخلاقی انسانی را در کلام طنز گوشزد می کند.
این برنامه با دعوت از چهره های فرهنگی که در فرهنگ و هنر و دیگر عرصه های کشور نقش تعیین کننده داشته اما به واسطه هیاهوی فضای مجازی، کمتر به مردم شناخته شده اند رفته و در این راه قدم موثری برداشته است.
همه موارد مورد اشاره در جایی ارزشمند است که بگو و بخند همانطور که از نامش پیداست آمده تا مخاطب را سرگرم کند اما در دل همین سرگرمی، می آید و حرف درست می زند.
انتخاب عبدالله روا در این برنامه هوشمندانه است او برخلاف دیگر مجریان چهره عادت ندارد در حرف میهمانان بپرد یا برنامه های جوانان را قطع کند تا خودش را به رخ بکشد بلکه با جوانان مستعد برنامه در اجرای استنداپ کمدی ها همراهی می کند و حضور او خود انرژی مضاعف به جوانان می دهد.
اما بگو و بخند با تم طنز در راستای محور مقاومت هم حرکت کرد تا جایی که اختصاص یکی از استندکمدی ها به ادعاهای واهی رژیم صهیونیستی و موضوع وعده صادق، نشان دادمی توان در راستای محور مقاومت هم در برنامه های طنز برنامه ساخت و این از ظرفت های سازندگان بگو و بخند است.
همچنین در بخش شعر که از قسمت های جذاب بگو و بخند است سازندگان از محور مقاومت غافل نشدند و مسئله یلدا به نوعی با موضوع مقاومت و مظلومیت مردم فلسطین و لبنان گره خورد.
بگو و بخند در یک برنامه مناسبتی نشان داد می توانیم با هزینه های متعارف، به جای آنکه هزینه کرد و چند سلبریتی را که دیگر حضورشان در برنامه ها نخ نما شده و همه می دانند به واسطه هزینه کردهای سنگین به برنامه های تلویزیونی می آیند، روی جوانان مستعد تمرکز کنیم و این برنامه می توان نمونه و الگوی صدا و سیما در برنامه سازی و دعوت از میهمانان باشد.
این در حالی است که متاسفانه دیگر برنامه های مناسبتی تلویزیون برای شب یلدا خالی از ایجاد لحظات شاد برای مخاطبان بود و در نهایت به گفت وگوی مجریان و یا در بهترین حالت به لفاظی برخی چهره های فوتبالی ختم می شد. چیزی که بیشتر در فضای مجازی دیده می شود و برخی از این برنامه ها حتی برای دیده شدن دست به دامان بلاگرها شدند.
بنظر می رسد حالا که بگو و بخند به فصل سوم رسیده، به پختگی خوبی رسیده و مسیر مشخصی را برخلاف دیگر برنامه های صدا و سیما دنبال می کند؛ مسیری که اصل و اساس صدا و سیما یعنی مردمی بودن آن است و مخاطب امروز از سلبریتی ها دلزده شده و به دنبال دیدن چهره هایی است که از جنس خودش است؛ نکته ای که دست اندرکاران بگو و بخند به خوبی آنرا درک کرده و به آن عمل کرده اند.
