به گزارش شهر تی وی، پخش فصل اول سریال «سوجان» از سومین هفته آبانماه، از شبکه یک سیما آغاز شد. تصویربرداری فصل اول این سریال خانوادگی و عاشقانه که کاری از سیمای مرکز گیلان به سفارش اداره کل سیمای استانهای رسانه ملی است، از ۲ سال پیش در شهرستان سیاهکل آغاز شد.
داستان «سوجان» به کارگردانی حسین تبریزی، تهیهکنندگی مهدی کریمی و میثم آهنگری و نویسندگی فریدون حسنپور، بین سالهای ۱۳۱۰ تا ۱۳۵۷ بوده و روایتگر زندگی دختری فهمیده و اهل معرفت خانواده گیلانی با نام «سوجان» است که زیر نظر مادربزرگ رشد کرده و نسبت به زمانه خود آگاهی دارد. این سریال مربوط به تحولات سیاسی اجتماعی در قرن معاصر در منطقه شمال ایران است.
«سوجان» در ۵ فصل درنظر گرفته شده بود که فعلاً یک فصل تولید شده است. بهزاد فراهانی، سیما تیرانداز، بهنام تشکر، ثریا قاسمی، مهرداد ضیایی، علی مرادی، رامین راستاد، حمیدرضا نعیمی و … از جمله بازیگران این اثرهستند. در سیما «سوجان» جز پروژههایی پر قسمت عنوان گرفت و قرار بر این بود که سریال تاریخی در ۵ فصل و ۳۰۰ قسمت ساخته شود، اما حالا ۶۰ قسمت آن ساخته و روی آنتن میرود از تولید فصلهای بعدی خبری نیست.
میثم مرادی بیناباج؛ مدیر شبکه یک اعلام کرده که درحال حاضر فقط ۶۰ قسمت از سریال آماده است. او پاسخ به این سوال که ۳۰۰ قسمت بودن «سوجان» قطعی است یا خیر، گفت: «بنا به اعلامی که به ما کردند «سوجان» در این فصل ۶۰ قسمت است، که انشاءالله تا اواسط زمستان ادامه پیدا میکند.» وی هیچ توضیحی درباره اینکه آیا سریال ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر نداده است.
براساس گزارش جام جم، نتایج آخرین نظرسنجی مرکز تحقیقات نشان میدهد سریال «سوجان» بیش از ۲۶ درصد مخاطب پیدا کرده است. گفته میشود درصورت ادامه یافتن این روند، رکورد۱۰ساله مخاطبان سریالهای شبکه یک شکسته خواهد شد. دلیل اقبال به این سریال را میتوان در چند محور جستوجو کرد.
در مورد علت مورد استقبال قرار گرفتن «سوجان»، غالبا به مواردی چون فیلمنامه منسجم، حضور بازیگران پیشکسوت و جوان و قصه جذاب و تاریخی آن اشاره میشود.
حسین تبریزی؛ کارگردان «سوجان»ـ چنین گفته است: «قصه ما از مقطع ۱۳۰۰ آغاز میشود؛ که با روایتهایی از همان دوران ـ حماسه جنگل ـ است و تا دهه ۵۰ و سال ۵۷ به طول میانجامد.»
مهدی کریمی؛ تهیهکننده سریال نیز در توضیح داستان «سوجان» اظهار کرده است: در این سریال ما داستانهای سه نسل از یک خانواده را میبینیم که اینها افراد قابل محله و روستای خودشان هستند و نقش محوری و برجستهای در تحولات این دههها دارند.
